Στη διασταύρωση της κοινωνικής υγείας και της καθημερινής συμβίωσης, οι χρόνιες ασθένειες και οι παθήσεις είναι μια πραγματικότητα που δεν πρέπει να παραβλέπεται, καθώς επηρεάζουν το άτομο και τους γύρω του, δημιουργώντας προκλήσεις σε όλες τις πτυχές της ζωής: συναισθηματικές, κοινωνικές, οικονομικές, κ.λπ. Σε αυτό το άρθρο, θα εστιάσουμε στη ζωή με έναν ασθενή.
Η στιγμή της διάγνωσης δεν σηματοδοτεί μόνο μια διακοπή στη ζωή του ασθενή, αλλά απαιτεί και προσαρμογή σε νέους τρόπους ζωής και αντιμετώπιση πολύπλοκων συναισθημάτων, όπως το πένθος για την απώλεια της υγείας. Αυτή η διαδικασία δεν συνεπάγεται μόνο σωματική, αλλά και ψυχολογική και κοινωνική επιβάρυνση, επηρεάζοντας τις καθημερινή συμβίωση.
Στην καθημερινή ζωή, η πραγματικότητα είναι ότι ζούμε με την ασθένεια. Είτε σωματική είτε ψυχική, δεν επηρεάζει μόνο το άτομο που πάσχει άμεσα, αλλά έχει και αντίκτυπο στο πιο κοντινό του περιβάλλον. Ακόμα και κατά τη διάρκεια της ζωής, είναι πολύ πιθανό κάποια στιγμή να χρειαστεί να αναλάβουμε τον ρόλο της φροντίδας ενός αγαπημένου προσώπου που είναι άρρωστο (ή ίσως αυτό να σας έχει ήδη συμβεί).
Η ασθένεια, στην πιο βασική της ουσία, είναι μια κατάσταση ανισορροπίας που επηρεάζει τη σωματική ή ψυχική υγεία ενός ατόμου. Δεν κάνει διακρίσεις ανάλογα με την ηλικία, το φύλο ή την κοινωνική κατάσταση, επομένως κανείς δεν εξαιρείται από το να υποφέρει από μια χρόνια ασθένεια κάποια στιγμή στη ζωή του. Από μια ευρεία σκοπιά, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η ψυχική ασθένεια, όπως η κατάθλιψη, είναι εξίσου σημαντική σε αυτό το πλαίσιο. Η ψυχική υγεία είναι τόσο κρίσιμη όσο η σωματική υγεία, και ο αντίκτυπός της στη συμβίωση δεν πρέπει να υποτιμάται.
Από αυτή την ολιστική προοπτική, είναι επιτακτική ανάγκη να αντιμετωπίσουμε το πώς να συνοδεύουμε και να συνυπάρχουμε με εκείνους που αντιμετωπίζουν αυτή την πρόκληση, προάγοντας ένα περιβάλλον αμοιβαίας υποστήριξης και κατανόησης.
ΚΑΤΑΝΟΗΣΤΕ ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΟΝ ΑΣΘΕΝΗ
Η κατανόηση είναι η βάση κάθε σχέσης ενσυναίσθησης. Πριν επιχειρήσετε να παρέχετε υποστήριξη, είναι απαραίτητο να αφιερώσετε χρόνο για να κατανοήσετε τη συγκεκριμένη κατάσταση του άρρωστου ατόμου. Αυτό περιλαμβάνει την ενεργητική ακρόαση, την ενημέρωση για την ασθένεια και τη διάθεση να συμπονέσετε τις εμπειρίες και τα συναισθήματά του.
Τόσο ο ασθενής όσο και τα άτομα που ζουν μαζί του πρέπει να γνωρίζουν τι συμβαίνει, από ποια διαταραχή πάσχει, ποιους περιορισμούς έχει και τι μπορεί να γίνει για να βοηθήσει στον έλεγχο της ασθένειας. Η έλλειψη γνώσης μπορεί να προκαλέσει αμφιβολίες, φόβους, ντροπή και απελπισία, επηρεάζοντας αρνητικά την εξέλιξη της ασθένειας. Αν το άτομο κατανοήσει την κατάστασή του και την ευθύνη του για τη φροντίδα της υγείας του, είναι πιο πιθανό να ακολουθήσει τις ιατρικές συμβουλές και θεραπείες με μεγαλύτερη υπευθυνότητα.
ΔΩΣΤΕ ΧΡΟΝΟ ΓΙΑ ΑΠΟΔΟΧΗ
Η αποδοχή σε μια ασθένεια δεν είναι μια άμεση διαδικασία. Για τον άρρωστο και το περιβάλλον του, είναι ζωτικής σημασίας να δοθεί χρόνος για να αφομοιωθούν οι αλλαγές και να βρεθούν νέοι τρόποι συμβίωσης. Η υπομονή και η ευελιξία είναι θεμελιώδεις αρετές σε αυτόν τον δρόμο προς την αποδοχή και την προσαρμογή.
Η ζωή με έναν άρρωστο μπορεί να παρουσιάσει πολλές προκλήσεις. Είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε αυτές τις δυσκολίες για να τις αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά και εποικοδομητικά, από την έλλειψη κατανόησης από τους άλλους έως την συναισθηματική και λογιστική επιβάρυνση της φροντίδας.
ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΘΕΙ Η ΣΥΜΒΙΩΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΑΣΘΕΝΗ
1.Αποδοχή μέσω της συμπόνιας
Είναι κρίσιμο να αποδεχτούμε την παρούσα πραγματικότητα, ακόμη και όταν οι αγαπημένοι μας βιώνουν σημαντική σωματική επιδείνωση. Παρόλο που τα λόγια και οι εκδηλώσεις στοργής μπορεί να είναι περιορισμένα, η αγάπη και η συναισθηματική εγγύτητα έχουν θετικό αντίκτυπο. Η συμπόνια μας επιτρέπει να είμαστε ουσιαστικά παρόντες για όσους υποφέρουν.
2.Ακούστε χωρίς να κρίνετε
Αντί να προσφέρετε παρηγορητικά λόγια, επιτρέψτε στο άτομο να εκφράσει ελεύθερα τα συναισθήματά του. Υιοθετήστε μια στάση ενσυναίσθησης και επιτρέψτε του να εκφράσει τα συναισθήματά του χωρίς παρέμβαση ή κρίση. Η ενεργή ακρόαση και η επικύρωση των συναισθημάτων βοηθά στην αποτελεσματική διαχείριση του πένθους.
3. Σεβαστείτε τα όριά σας
Είναι απαραίτητο να είστε ευαίσθητοι και σεβαστικοί όταν μιλάτε. Πριν μοιραστείτε πληροφορίες ή εντυπώσεις, ζητήστε άδεια με ευαισθησία και προσοχή. Ο σεβασμός των ορίων και των αναγκών ιδιωτικότητας βοηθά στη διατήρηση μιας ατμόσφαιρας εμπιστοσύνης και αμοιβαίου σεβασμού.
4. Αφήστε τον ασθενή να εκφραστεί και σεβαστείτε τη σιωπή του
Είναι σύνηθες για έναν άρρωστο να μην κατανοεί πλήρως την κατάστασή του, να μην την αποδέχεται ή να βιώνει διάφορα συναισθήματα όπως θλίψη, θυμό, φόβο ή αίσθηση αδυναμίας. Είναι σημαντικό να του επιτρέψετε να εκφράσει όλα αυτά τα συναισθήματα, προσφέροντάς του έναν ασφαλή χώρο για να τα μοιραστεί. Σεβαστείτε τη σιωπή του, τον χώρο και τον χρόνο που χρειάζεται για να επεξεργαστεί τα συναισθήματα, και επιτρέψτε στη φυσική διαδικασία της ζωής να εξελιχθεί χωρίς επιβολή περιττών παρεμβάσεων.
5. Ενθαρρύνετέ τον να ξεπεράσει στόχους
Η ύπαρξη υποχρεώσεων, χόμπι και στόχων θα του δώσει λόγους να δει τη ζωή διαφορετικά και να παραμείνει με κίνητρο. Είναι απαραίτητο να ενθαρρύνετε τον άρρωστο να βρει έναν «κινητήρα» που θα του επιτρέψει να παραμένει ενεργός, ζωντανός και συγκεντρωμένος στη διαδικασία ανάρρωσης. Ωστόσο, είναι σημαντικό να τον συμβουλεύετε χωρίς να τον πιέζετε, σεβόμενοι τον ρυθμό του και τις αποφάσεις του για το πότε είναι έτοιμος να αναλάβει νέες προκλήσεις.
6. Η δύναμη των λέξεων
Τα λόγια μπορούν να έχουν σημαντικό αντίκτυπο στη διάθεση και τη στάση ενός άρρωστου ατόμου. Είναι απαραίτητο να αποφεύγονται φράσεις αποθάρρυνσης ή κατηγορίας, καθώς μπορεί να γίνουν εμπόδιο στην ανάρρωση. Αντίθετα, είναι σημαντικό να χρησιμοποιείτε λόγια υποστήριξης, ενθάρρυνσης και κατανόησης για να ενισχύσετε την αυτοεκτίμηση και τα κίνητρά του στη διαδικασία της ανάρρωσης.
ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΧΡΕΙΑΖΕΣΤΕ ΦΡΟΝΤΙΔΑ
Η φροντίδα και/ή η συνοδεία ενός άρρωστου ατόμου μπορεί να είναι σωματικά και συναισθηματικά εξαντλητική. Είναι ζωτικής σημασίας να δώσετε προτεραιότητα στη δική σας φροντίδα για να παραμείνετε υγιείς και να μπορείτε να παρέχετε υποστήριξη:
- Θέστε υγιή όρια και μάθετε να λέτε «όχι» όταν είναι απαραίτητο.
- Αναζητήστε στιγμές ξεκούρασης και αποσύνδεσης.
- Διατηρήστε κάποια χόμπι και δραστηριότητες που σας φέρνουν ευεξία.
- Αναθέστε. Είναι σημαντικό να αναζητήσετε υποστήριξη και να μην επιβαρύνεστε με όλα.
Η ζωή με και συνοδεία ενός άρρωστου ατόμου είναι μια πολύπλοκη διαδικασία που απαιτεί κατανόηση, υπομονή και ενσυναίσθηση. Εστιάζοντας στην καλλιέργεια ενός περιβάλλοντος αμοιβαίας υποστήριξης και αυτοφροντίδας, μπορούμε να διαχειριστούμε τις καταστάσεις με περισσότερη καλοσύνη, αποτελεσματικότητα και να δημιουργήσουμε ισχυρότερες σχέσεις. Ενισχύουμε τη συμβίωση στην κοινωνία όταν δεσμευόμαστε να φροντίζουμε και να υποστηρίζουμε όσους έχουν ανάγκη, ενισχύοντας έτσι τον ιστό της κοινότητάς μας.